Το π@π@ρομιλητό μιας ξανθιας.

"Μα τι παιδί είσαι εσύ;" έλεγε η γιαγιά μου, η συχωρεμένη, που σίγουρα συγχωρέθηκε αφού είχε εγγονή εμένα . Και μετά συμπλήρωνε: "Όταν σε γέννα η μάνα σου δεν έκλανε μα γέλα".

Τι ήθελε να πει η ποιήτρια ακόμη δεν το έχω εμπεδώσει. Αυτό που έχω πάντως σίγουρα εμπεδώσει, είναι ότι η πλατινέ απόχρωση του εγκεφάλου μου όταν ακούσει ή δει κάτι, τα κάνει μαλλιοκούβαρα και δεν μπορώ να τα ξεμπερδέψω. Από χτες, λοιπόν, που είδα ειδήσεις κι έκανα "πρες κόνφερανς" σε φιλικά μπλοκ (έτσι θα λέγεται από δω και πέρα η βίζιτα ή κοινώς επίσκεψη), μπερδεύτηκα πάλι.

Πρώτο θέμα: Το πορδοβούλωμα της Γαλλίας που λέγεται Σαρκοζί, έφτιαξε αεροπλάνο που ν`ανταγωνίζεται το airforce one του μαυροτσούκαλου που λέγεται Ομπάμα. Εδώ ο κόσμος χάνεται κι ο κοντός χτενίζεται.Έχει μήκος 58 μέτρα και στοίχισε 180.000.000 ευρώ. Που πας βρε καραμήτρο 1.50 με τα χέρια στην ανάταση, με τέτοια οικονομική κρισάρα; Πώς μας πετάς στα μούτρα την απαξίωση σου; Αλλά θα μου πεις ότι εσύ έχεις μία καραΜπρούνι (όπως λέγαμε στο χωριό μου καραπου... μπιπ) που όσο είναι και να το πεις, που να βολέψει τα δίμετρα πόδια της που κάνουν τόσο ωραία ψαλίδια όταν τ`ανοίγει, σε μικρότερο αεροσκάφος.

Δεύτερο θέμα: Μπαίνω σ`ένα φιλικό μπλοκ κι η φίλη μπλοκερ γράφει ότι έχει χάσει το χιούμορ της πια. Κι εγώ της απαντώ: "Μην στενοχωριέσαι θα το ξαναβρείς όταν σκεφτείς τον Πάγκαλο και τις μαλακίες που λέει κατά διαστήματα. Άλλωστε αν σκεφτείς ποιους ψηφίζουμε για να μας κυβερνάνε είμαστε λαός με απίστευτο χιούμορ."

Τρίτο θέμα: Πάλι από φιλικό μπλοκ που λέει πόσο διεφθαρμένοι είμαστε. Ε και; Που σας χαλάει δεν κατάλαβα. Όταν ψηφίζουμε τέτοιους πολιτικούς είμαστε κάτι άλλο από διεφθαρμένοι; Τι είναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του.

Και τελευταίο και καλύτερο ο αδελφός του πρωθυπουργού, έβγαλε βιβλίο. Είναι αυτό που λένε έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο. Το προλόγισε η κ.Ακρίτα. Όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη. Είναι μία συλλογή ποιημάτων που μιλάει για την αγάπη. Έχουν κι από αυτό το ουσιαστικό στην συλλογή τους οι Παπανδρέου; Κι ως ξανθιά με πλατινέ απόχρωση εγκεφάλου έχω μια απορία; Πάλι πληρώσαμε για να κάνει τα βίτσια της η οικογένεια Παπανδρέου; Ο οποίος πήγε και φίλησε την αυτοκρατορική μαμά, κατά κόσμον Margaret, για να μας δείξει πόσο σεμνό και ταπεινό αγόρι είναι.
Νικολάκιιιι τον Αστακό τον ξέχασες;
Με όλο τον σεβασμό ουστ και άι σιχτίρ.

Παιδιά μην με σχολιάσετε γιατί είμαι για τα σίδερα. Πάρτε κι ένα "βαλκανιζατέρ" επίκαιρο λόγω των ημερών.

Είμαστε πρώτοι και τελευταίοι

είμαστε αθώοι απατεώνες και γενναίοι

Είμαστε πρώτοι και τελευταίοι

αριστοκράτες και φριχτοί μικρομεσαίοι

ακροβάτες και λαθραίοι, προδότες,

Σουλιώτες, αδέσποτοι και ωραίοι. 

ΥΣ: Σ`όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.
Από: theodosia

Μικρές αγγελίες & Ο Χίτλερ για Εκλογές 2010

Χαρίζεται κοστούμι υψηλής ραπτικής από υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης, που δεν κατάφερε να εκλεγεί. Προσοχή! Αποκλείονται όσοι έχουν ύψος πάνω από 1,60.
Κατάλληλο για παιδιά δημοτικού και για άντρες ύψους 1,10 με 1,40. Δώρο και τα παπούτσια νούμερο 35.

Πωλείται παπαγάλος που λέει "Καλημέρα δήμαρχε." Κατάλληλος για ψυχολογική τόνωση εκείνων που δεν βγήκαν στις εκλογές.

Παρακαλείται ο κύριος που ξέχασε την γιαγιά του σε εκλογικό κέντρο, να έρθει να την βγάλει από το παραβάν. Η γιαγιά από χθές νομίζει ότι είναι σε δοκιμαστήριο ρούχων, έχει βγάλει την κομπινεζόν της και μας ζητάει την ίδια σε μικρότερο νούμερο. Επείγον! Το θέαμα είναι αποκρουστικό.

Ζητούνται υποψήφιοι σύμβουλοι με φιλότιμο, να δώσουν ένα χέρι βοηθείας για τις επαναληπτικές δημοτικές εκλογές, ώστε να εκλεγεί η παράταξή που στήριζαν μέχρι πρότινος, έστω κι αν δεν εκλέχτηκαν οι ίδιοι. Πληροφορίες στην υπογράφουσα το κείμενο, η οποία είναι στα πρόθυρα να σιχτιρίσει και να μπινελικόσει όλους όσους μέχρι χθες της τα ζάλιζαν και σήμερα έχουν μουλώξει στην αποτυχία τους και τα φορτώθηκε όλα εκείνη. Η οποία σημειωτέον δεν την λένε Σαρρή και δεν έχει ανάγκη από το "σταυρώστε με - σταυρώστε με". Αντιθέτως έχει σταυρωθεί σαν τον Ιησού Χριστό από τις μ@λ@κίες αλλονών.

Από: theodosia

Αναβάλλονται οι εκλογές!

Μετά τις αποστολές φακέλων με εκρηκτικά σε διάφορες πρεσβείες, η κυβέρνηση αποφάσισε να αναβληθούν οι εκλογές της Κυριακής επειδή υπάρχει ο κίνδυνος κάποιοι ψηφοφόροι να τοποθετήσουν εκρηκτικά στους φακέλους με τα ψηφοδέλτια και να ανατινάξουν τις κάλπες.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα διεξαχθούν με τηλεφωνήματα, sms και με μέιλ την επόμενη εβδομάδα, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος εκρήξεων στα εκλογικά τμήματα.

ΥΣ. Ο Παπαδόπουλος κατήργησε τις εκλογές. Ο Παπανδρέου απείλησε με εκλογές. Δύο όψεις, ίδιο νόμισμα.


Aπό: theodosia

Μία εικόνα χίλιες λέξεις...

Από την σημερινή μου εμπειρία σαν εκλογική αντιπρόσωπος.
Οι υπόλοιποι ασχολούνταν με την καταμέτρηση κι εγώ φωτογράφιζα. Αυτό θα πεί μπλοκερού με "φιλότιμο" τρομάρα μου. Φρέσκο πράγμα μυρίζει θάλασσα... Αρτέμιδα.
Γιατί εμείς της Ανατολικής Αττικής έχουμε χιούμορ. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Μάλλον τα λόγια είναι περιττά!!

Από: theodosia

Πάμε κάλπη; Ποια είναι η κυρία την ξέρω;

- Πάμε κάλπη, την Κυριακή;

- Μπα... ποια είναι η κυρία την ξέρω;

-Ναι! Είναι η γκόμενα που την Κυριακή είναι όμορφη κι όλο υποσχέσεις και κουνήματα, και την Δευτέρα χέστρα.

- Γιατί το λές αυτό;

-Επειδή την Δευτέρα κουβαλάει στο σπίτι μου, ότι πιο άχρηστο μαζεύει από την βίζιτα που κάνει την Κυριακή. Όλο Μαυρογιαλούρους, που όλο τρώνε, «Τρώνε από παντού! Τρώνε απ΄ τους σωλήνες, τρώνε απ΄ τα πατώματα, τρώνε απ΄ τα τσιμέντα!

Τρώνε, τρώνε, τρώνε! Πώς να μη σκάσεις απ΄ το τόσο φαγοπότι;».

- Καλά, πως σου ήρθε;

- Να σου πω. Όλοι μιλάνε για αποχή...

ε, και εγώ λέω να τους την σπάσω...

- Ναι μη χάσεις, όλο ανάποδα να πας...

- Γιατί πρώτη φορά θα είναι; Τι είναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του. Έλα τώρα, σοβαρά δεν θα πάμε;

- Καλέ τι σε έπιασε και εσένα πάλι; Μαρή ξανθιά με ρίζα σαν τα διόδια της Αττικής οδού, θα με τρελάνεις; Μέχρι χθες έλεγες ότι βαριέσαι...

- Άμα κοιμηθείς με τυφλό, μονόφθαλμος θα σηκωθείς.

- Τώρα τι υπονοείς, είμαι μονόφθαλμη;

- Καλά, μη το παίρνεις προσωπικά, ο λόγος το λέει.

- και εμένα τι με νοιάζει τι λέει ο λόγος;

- Καλά δεν μου λες, το γυρίζεις γύρω γύρω ή μου φαίνεται.

- Για λέγε λέγε Μήτσομ τι φλασιά έφαγες και θέλεις να ψηφίσεις;

- Δεν ξέρω αλλά μου φαίνεται ότι έχω χωθεί για τα καλά στον καναπέ μου και

φάρδυνε ο κώλος μου, αλλά το κυριότερο είναι ότι θέλω να τον δώ να ξεκουβαλάει. Αυτόν τον κακοπληρωτή Μαυρογιαλούρο νοικάρη που μου ρήμαξε το σπίτι. Και δεν φτάνει που μου το ρήμαξε δεν μου πλήρωνε και τα νοίκια.

Γιατί τόσα χρόνια, αυτός θεώρησε ότι το ακίνητο είναι δικό του.

Ότι του ανήκει. Ότι το κάνει ό,τι θέλει.

Άμα γουστάρει, του βάζει φωτιά και το καίει!

Κι ας μάλλιασε η γλώσσα μου να του εξηγώ ότι εγώ είμαι η ιδιοκτήτρια και αυτός ο ενοικιαστής.

Αυτό το σπίτι, αυτός ο τόπος, αυτή η χώρα είναι δική μου. Δική μας.

Οι κυβερνήσεις νοίκι μας πληρώνουν.

Οι κυβερνήσεις ένα συμβόλαιο υπογράφουν. Και αν δεν το τηρήσουν,

το φορτηγό «Εκταιλούντε μεταφωρέ» περιμένει στη γωνία!

-Καλά δεν σου πλήρωνε ενοίκια;

-Ποιά νοίκια μωρέ που κοντεύεις να κάνεις ρίζα ξανθιά κι εσύ. Από την στιγμή που μπαστακώθηκε στο σπίτι μου, κάθε φορα΄που του χτύπαγα την πόρτα και τον προειδοποιούσα αυτός μου έβγαζε την γλώσσα κοροιδευτικά από τις γρίλιες.

Να τον δώ να φεύγει και τι στον κόσμο. Αν δεν δώ την φορτωτική να φορτώνει την σαβούρα του, δεν θα ησυχάσω.

- Κι είσαι σίγουρη ότι ο καινούριος θα είναι καλύτερος;

-ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ από Δευτέρα, δεν το ξέρω. Πόσο εντάξει θα είναι ο καινούργιος νοικάρης, πολύ νωρίς να το πούμε ακόμα.

Και εδώ που τα λέμε δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του την επόμενη μέρα.

Μη σου πω τις επόμενες 100 μέρες!

Πώς θα καθαριστεί το αχούρι, πώς θα βαφτούν οι τοίχοι, πώς θα ξαναπεραστεί το παρκέ, πώς θα ξεβρωμίσει ο τόπος!

Δεν το ξέρω και δεν είναι και δουλειά μου να το ξέρω!

Δουλειά μου είναι να επιβλέπω. Να κρίνω. Να έχω άποψη.

Να μην είμαι παθητικός θεατής μες στο ίδιο μου το σπίτι. Να μην περιμένω πρώτα να μου το κατεδαφίσουν και μετά να αντιδράσω.

Να αναπτύξω τα αντανακλαστικά μου. Με την πρώτη ρωγμή στον σοβά, να μη δίνω δεύτερες ευκαιρίες.

Γιατί δεύτερη ευκαιρία ίσον δεύτερη ρωγμή!

- Ναι, και αν πας να ψηφίσεις θα σηκωθείς από τον καναπέ;

- Γιατί δεν θα σηκωθώ; πως θα πάω στο εκλογικό κέντρο; Θα πάρω και τον καναπέ μαζί; Δεν φάρδυνε τόσο πολύ ο κώλος μου για να σφηνώσει.

- Α, καλά...

- Καλέ τι καλά;

- Μου φαίνεται ότι χάθηκε το φως. Πέσαμε σε βαθύ λάκκο του παραλόγου...

- Φως; Τι το θέλεις το φως; Καλά δεν είμαστε και έτσι.

Aπό: theodosia

Μικρές Αγγελίες & Τίτλοι Ειδήσεων!!!

΄Ελληνας συνταξιούχος, ψάχνει απεγνωσμένα την μασέλα του, που του έπεσε από το χασμουρητό κατά την διάρκεια της διακαναλικής συνέντευξης του πρωθυπουργού.

Σε είδα στην διακαναλική. Είχες καρέ μαλλί, βλοσυρό ύφος, φορούσες ριγέ ταγιεράκι, μου έκανες πικάντικες ερωτήσεις και μου πήρες τα μυαλά. Επικοινώνησε μαζί μου το συντομότερο, Γιώργος.

Αναζητείται νεαρός ή νεαρά που κατάφερε να δει ολόκληρη τη διακαναλική συνέντευξη Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός θα τον βραβεύσει στο Μέγαρο Μαξίμου για το θάρρος και την αντοχή που επέδειξε.

Ζητείται συντάκτης για τους λόγους του πρωθυπουργού, που να χρησιμοποιεί απλές φράσεις του επιπέδου: "να Λόλα ένα μήλο"

Κι άμα πεινάσω, θα βάλω το αυγό στον φορτιστή!

Κι άμα πεινάσω, τηγανίζω κάνα αυγό...

Θα κάτσω σπίτι, θ΄αράξω σπίτι από την πόρτα δεν πρόκειται να βγω

Θα κάτσω σπίτι θ΄αράξω σπίτι κι άμα πεινάσω, τηγανίζω κάνα αυγό...

Η φωνή του Λουκιανού Κηλαηδόνη ενώνεται με τη δική μου...

Δεν το συζητώ, θα κάτσω σπίτι! Χτισμένη στους τέσσερις τοίχους, αμπαρωμένη, αποχαυνωμένη, με το τηλεκοντρόλ στο χέρι! Ζαπ ζαπ ζαπ!

Όποιος να ΄ναι, ό,τι να ΄ναι, εγώ ακλόνητη στις ιδεολογικές πεποιθήσεις μου: ζαπ ζαπ, ζαπ!

Άλλωστε, μου το λέει και ο παρουσιαστής ειδήσεων με μια ασύλληπτη ηδονή:
"Κάτσε μέσα και μην το κουνήσεις!
Ρούπι μην κάνεις!"

Έξω κυκλοφορούν κλέφτες, τσαντάκηδες, υποψήφιοι,φέιγ βολάν, ιώσεις, νέφος, όζον!

Με ποιον θα μιλήσεις;
Πού θα παρκάρεις;
Ανάσα πώς θα πάρεις;

Κάτσε σπίτι και ζαπ ζαπ ζαπ, δώσε μου τηλεθέαση!».

Θα κάτσω σπίτι.

Κι άμα βαρεθώ την τηλεόραση, έχω και το κομπιούτερ!

Θα πιούμε τα ουζάκια μας παρέα με το Διαδίκτυο.

Ανθρώπινη επικοινωνία δεν θες, ηλίθια;

Μπες στο facebook και στείλε καρδούλες και λουλουδάκια στους άλλους έγκλειστους της τεχνολογίας!

Θα περάσει η ρημάδα η βραδιά, στο χέρι της δεν είναι!

Κι αύριο πάλι, μια απ΄ τα ίδια.

Μόνο να έχω μπαταρίες.

Πολλές μπαταρίες.

Για το τηλεκοντρόλ, το πληκτρολόγιο, το ποντίκι, το κινητό, την ψηφιακή μηχανή.

Ανοίγω το συρτάρι και ξεμπλέκω με τις ώρες τα καλώδια των φορτιστών.

Ποιο φορτίζει τι, θα σας γελάσω...

Μόνο το νευρικό μου σύστημα παραμένει σταθερά φορτισμένο χωρίς έξωθεν ηλεκτρονική βοήθεια!

Οι φορτιστές μου, οι μπαταρίες μου κι εγώ: η παρέα της φεγγαρόπετρας!

Έτσι κι αλλιώς, και την "ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου" να επιχειρήσεις, τι βλέπεις γύρω σου;

Ανθρώπους με αλλοιωμένα χαρακτηριστικά!

Ανθρώπους να τους ξεχειλίζει το στρες από το σώβρακο!

Με το βλέμμα το τρελό της πιστωτικής της απλήρωτης!

Το βλέπεις το δάνειο, την βλέπεις την τράπεζα, το βλέπεις το κοινόχρηστο, το φως-νερό-τηλέφωνο: όλα τα βλέπεις στο μάτι το τρελό!

Το επίδομα που ΔΕΝ δόθηκε, το φάρμακο που ΔΕΝ εγκρίθηκε, το ραπάνι που ΔΕΝ μπήκε στο καλάθι,

τη σύνταξη της πλάκας, το πουρμπουάρ των 700 ευρώ!

Τι να του πεις τώρα εσύ του αλαλιασμένου;

«Καλημέρα σας, τι κάνετε»; Θα σ΄ αρχίσει στις κλωτσιές- και με το δίκιο του ο άνθρωπος!

Κι άντε και πες ότι πλήρωσε μια δόση και βρίσκεται σε επικοινωνιακό τσακίρ κέφι!

Κι άντε και θέλει μια κουβέντα να σου πει!

Ή, μάλλον, μια κουβέντα να σου ουρλιάξει, αφού για να μην κολλήσουμε ο ένας τον άλλον,

επικοινωνούμε πλέον με ντουντούκα: καθόμαστε στα απέναντι πεζοδρόμια και ωρυόμαστε:

«ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΙΔΑΑΑΑΑ!» «ΚΙ ΕΓΩΩΩΩΩ!»

Πάνε, τέρμα αγκαλιές, φιλιά και χειραψίες!

«Πολύ χάρηκα που σε είδα, μίασμα της κοινωνίας, περιπλανώμενο μικρόβιο!»

ΚΙ ΕΓΩΩΩΩ!

ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΣΠΙΤΙ!

Ούτε η πρώτη είμαι ούτε η τελευταία!

Όλοι οι φίλοι στα σπίτια μας κλειστήκαμε.

Κι όσο να πεις, της γενιάς μας (που δεν μεγάλωσε με ένα μόντεμ δίπλα στην πιπίλα) όλο αυτό το πακέτο της πέφτει κομμάτι βαρύ.

Γιατί εμείς προλάβαμε τις αλάνες. Προλάβαμε τις γειτονιές και τις αυλές!

Εμείς παίζαμε με άλλα παιδάκια κι όχι με άλλα κομπιουτεράκια.

Βγαίναμε βολτίτσα και ο αέρας μύριζε πασχαλιά την άνοιξη. Και θυμάρι, και χαμομήλι.

Τα προλάβαμε...

Κι αυτή είναι η ευχή και η κατάρα μας! Η μυρωδιά έχει μνήμη!

Κι εκεί που χτίζεις ένα φρούριο από μπαταρίες και φορτιστές,

έρχεται η μνήμη η άτιμη, η ύπουλη, και σου τραβάει μια χαστούκα ξεγυρισμένη!

Φραπ! μες τα μούτρα έρχονται οι μυρωδιές, και τα γέλια, και τα παιχνίδια

και τα χέρια να κλειδώνουν σφιχτά το ένα στο άλλο, και τα κλεμμένα εφηβικά φιλιά...

Και η πλατεία, που ήταν γεμάτη απ΄ το νόημα που ΄χε κάτι απ΄ τις φωτιές...

Οι φωτιές, που σβήστηκαν κι έμειναν αποκαΐδια....

Και οι εμπρηστές των ονείρων μας την έκαναν για άλλες πολιτείες.

Πέρα και πίσω απ΄ τον χάρτη!

Θα κάτσω σπίτι. Θ΄αράξω σπίτι.

Κι άμα πεινάσω, θα βάλω το αυγό στον φορτιστή!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Ακρίτα.
Aπό: theodosia